Dünyadaki En Özel Çocuğun Ailesine;

              Okullarda bir eğitim döneminin sonuna gelirken bazı çocuklar karne heyecanı, korku ve telaş yaşamaya başlar. Bu eğitim-öğretim döneminin sorumluluk ve gerekliliklerini yerine getirerek geçiren öğrenciler tatili düşünerek sevinirlerken, bazı çocuklar karne yüzünden başına neler geleceğini düşünüp endişelenir.

Karne uzun bir eğitim döneminin ürünüdür. Çocukların karnesindeki notlar sadece farklı zamanlarda sınıfta gösterdikleri performanslarının göstergesidir. Unutulmamalıdır ki; o göstergeler size çocukların gerçek becerilerini, gayretlerini, yeterliliklerini yansıtmamaktadır. Ancak karne notları her ailede çok önemsenir. Karne zamanı gelinceye kadar çocukların okul ve sorumlulukları hakkında nasıl eğitildikleri, heveslendirilip heveslendirilmedikleri,  yetenekleri ya da becerilerini aşan beklentiler bakımından zorlanıp zorlanmadıkları, birey olarak yaşıtlarından farklı özelliklerinin dikkate alınıp alınmadığı gibi birçok etkenin çocukların karne notlarına doğrudan etki ettiği de dikkate alınmalıdır.  Bu nedenle karne içindeki iyi ya da kötü notlar; anne, baba, çocuk ve okul arasındaki ilişki ve iletişimin gözden geçirilmesi için bir fırsat olarak kabul edilebilir. Ayrıca aşağıdaki soruları gözden geçirmek çocuğa yardımcı olmayı kolaylaştırabilir.

·      Çocuğun okulda başarılı olması için temel gereksinimleri karşılanabildi mi?              (Evde ve okulda)

·      İyi bir çalışma düzeni kurulabildi mi? (Sessiz, aydınlık, ders araç ve gereçlerini yakınında bulabildiği ona ait bir çalışma odası veya köşesi)

·      Çocuğun geçmiş bilgileri bugün yüklenenleri de öğrenebileceği alt yapıyı sağlıyor mu? (Eksiklikleri varsa bunlar nasıl giderilebilir? İşittiğini doğru yazamıyorsa, toplama-çıkarma yapamıyorsa, kısa cümleleri okuyup anlayamıyorsa daha zorlarını yapması beklenemez)

·      Arkadaş ilişkileri, öğretmeni ile iletişimi nasıl, sorunları var mı? Bunlar için Ailenin, Rehberlik Öğretmeninin yapabileceği şeyler neler? (Daha önce gerekli yardım alınmış mı? İşe yarayıp yaramadığı)

·      Veli olarak okula ne kadar sıklıkta geliyorsunuz, çocuğun okula devamı, zorlukları ya da yaşadıklarına ilişkin ne kadar bilgi alıyorsunuz? Bu bilginin yeterli olabilmesi için neler yapılabilir?

·      Çalışma alışkanlıkları, çalışma düzeni ve programı nasıl, sınıf düzeyine, bilgi birikimine uygun mu?

·      Çocuk okulu, arkadaşları ya da kendisiyle ilgili olarak ailesiyle özel duygu ve düşüncelerini konuşup paylaşabiliyor mu?

Bu soruların düşünülmesi, yanıtların bulunması ailelere yardımcı olacaktır. Anne

babalar çocuğu tanımalı, kişilik özellikleri, ilgi alanları, güçlü ve güçsüz yanları, öğrenme

tarzı-stili, çalışma sistemi, varsa güçlükleri ya da sorunları ve içinde bulunduğu yaş dönemi hakkında bilgi sahibi olmalıdırlar.

Çocuğumuza Yaklaşımımız Nasıl Olmalı

Karnede alınacak notla, çocuğa karşı olan sevgilerinde farklılık olmayacağı anne-baba tarafından çocuğa çok iyi anlatılmalı ve hissettirilmelidir. Anne-Babanın karnedeki sonucun değişebilirliliğini ve çocuklarına güven duyduğunu vurgulaması önemlidir.

Kişiliğine yönelik suçlamalar, çocuğu bu zorluklarla baş edemez hale getirir. Bir çocuk için en değerli hazine, annesinin babasının onu sevdiğini ve ona değer verdiğini bilmesidir. Onları bu hazineden mahrum bırakacak suçlama ve cezalardan kaçınalım.

Aile durum değerlendirmesi yapıp; çocuğun var olan eksikliklerini giderme yolunda destekleyici yaklaşım sergilemek durumundadır. Çocuğu aşağılamamak ve olumsuz sözlerle duygusal çöküntü yaşatmamak gerekiyor. Örneğin; “Başarısız olduğun için tiyatroya götürmeyeceğim” demek anlamsız. Onun yerine “Gel şimdi güzel bir program yapalım. Eğlenceye de yer olsun, çalışmaya da” diyerek cesaretlendirmek gerekli. Düşük karne notları karşısında çocuğunuzun duygu ve düşüncelerini ifade etmesi için olanak sağlayın. Çocukla; uygun bir şekilde ders başarısızlığının nedenleri üzerinde konuşulabilir.

Çocuklara neleri yapamayacaklarından çok nelerin yapılabileceğini anlatmak, olumsuz ve eksik bulduğumuz davranışlar yerine olumlu bulduğumuz ve beğendiğimiz yönlerini vurgulamak daha çok işe yarayacaktır. Aynı zamanda onu dinlemek, anlamaya çalışmak önemlidir.

Aileler çocuğa yaz tatilinde yaşına uygun çeşitli sorumluluklar vermeli, zamanlarını planlamayı, işlerini sıraya koymayı öğretmeliler.

Çocukları, başarılı kardeşleriyle veya arkadaşlarıyla kıyaslamak-karşılaştırmak onun özgüvenini ve benlik algısını zedeleyerek bu problemi aşamayacağı duygusuna neden olabileceği için bu tür davranışlardan kaçınılması gerekir.Karnesindeki zayıfları sürekli çocuğa hatırlatıp, herkesin yanında küçük düşürerek tatilini zehir etmekten kaçının.

Çocuklara karne hediyesi olarak öncelikle “aferin, seninle gurur duyuyorum, tebrik ederim” gibi sözel ödüller verilmelidir. Çocuklara çok büyük hediyelerin sözünün verilmemesi gerekir. Derslerindeki başarıyı düzenli çalışmasının karşılığında elde ettiği konusunda çocuğun farkındalığı artırılmalıdır.

Televizyonu çok izlemesine, bilgisayarda saatlerce oyun oynamasına ve uzun süre internette vakit geçirmesine izin vermeyin.

Düzenli ve seviyesine uygun kitaplar okumasını, test çözmesini sağlayın.

Tatilin, öğrencilerin dinlenmesi ve eğlenmesi için verilen bir zaman dilimi olduğunu unutmayın.  

“KARNE; ULAŞILMASI GEREKEN BİR AMAÇ DEĞİL, BAŞARIYA GÖTÜREN BİR ARAÇTIR…”

AHMET ALİ KUTLU - OKUL PSİKOLOJİK DANIŞMANI